Een armchair-tick is een vogel die je een tijd geleden gezien hebt en die nu leidt tot een plusje op de lijst. Dit kan zijn omdat de status van een vogel verandert op basis van nieuwe inzichten, maar meestal komt het omdat een ondersoort wordt gepromoveerd naar soortstatus.

Op 30 april 1999 stond ik op de trektelpost in de Eemshaven. Dat was destijds een beetje een gewoonte op Koninginnedag. Ik kan me niet herinneren dat er veel trek was. De wind was variabel meest west, kracht 3, niet de meest ideale omstandigheden.

Op een gegeven moment was er wat opwinding. Er vloog een vogel de singel in die een afwijkend geluid liet horen, een beetje een schel mus-achtig geluid. Ik was zo verstandig om mee naar beneden te lopen de dijk af richting de singel. In de singel bleek een vrouwtje Vink met een groene rug het geluid te produceren. Marnix Jonker wist het geluid gelukkig op te nemen. Al snel werd in het groepje vogelaars gespeculeerd over de vogel en Afrikaanse Vink werd geopperd. Destijds was daar nog weinig over bekend, ja het was een ondersoort van de Vink, maar kon die wel helemaal in Nederland terecht komen? Het zou een tijdje duren voor op basis van het opgenomen geluid duidelijk werd dat het daadwekelijk ging om een Afrikaanse Vink en sterker dat het ging om een Atlasvink. Leuk, een nieuwe ondersoort voor Nederland en mogelijk op termijn een nieuwe soort voor Nederland, want er was sprake van dat het Vinken-complex mogelijk werd gesplit. Ik vond destijds de opwinding bij iedereen leuk, maar had zelf nog niet echt het gevoel iets bijzonders gezien te hebben.

Nu is het dan zover, Vink Fringilla coelebs is op basis van Phylogenetisch onderzoek opgesplitst in 5 nieuwe soorten, met daarin weer twee ondersoorten:

Vink Fringilla coelebs
Afrikaanse Vink Fringilla spodiogenys
- Tunesische Vink Fringilla s harterti
- Atlasvink Fringilla s africana
Azorenvink Fringilla moreletti
Maideravink Fringilla maderensis
Canarische Vink Fringilla canariensis


De Eemshavenvogel is dus een Atlasvink, ondersoort van de Afrikaanse Vink. Nieuwe soort op mijn lijst, nummer 446 en dat bijna 23 jaar nadat ik de vogel heb gezien. Met recht een armchar-tick van jewelste.

Het verhaal gaat verder

In 2003 werd in Haren wederom een Vink gezien, met kenmerken van Afrikaanse Vink. Ik ging destijds ook naar de vogel kijken. Inmiddels had ik een fototoestel en ik wist de vogel te fotograferen. De vogel werd en wordt niet geaccepteerd om dat hij met name te veel wit in de staart heeft en een afwijkende snavelkleur. Later echter geeft Andrea Corso (niet de minste) aan dat die hoeveelheid wit in de staart juist een goed kenmerk is voor Tunesische Vink Fringilla s harterti. Toch werd ook in herroulatie de vogel weer afgewezen.

20031210 Afrikaanse Vink Haren