Als twitcher wil ik een zo'n uitgebreid mogelijke Nederlandse vogellijst. Ik ben daarin niet alleen. Ruim 500 man/vrouw houden zo'n lijst bij. Betekent dat ook de verschillen in beeld zijn. Je heb dan bloksoorten en schaamsoorten. Mijn grootste schaamsoort heb ik nu gezien; Raddes Boszanger.
Mijn Nederlandse lijst omvat op moment van schrijven van dit stukje 443 soorten en 5 soorten progressief (progressief betekent dat er nog door het CDNA naar gekeken moet worden). Soorten die ik wel heb gezien, maar veel andere vogelaars niet worden blokkers genoemd. Mijn grootste blokker is de Marmereend die ik op 15 augustus 2004 in Pannerden zag. 'Slechts' 127 anderen zagen deze soort.
Naaast blokkers heb je dus ook schaamsoorten. Een schaamsoort is dus een soort die de meeste andere vogelaars al wel op hun lijst hebben en ik nog niet. Mijn grootste schaamsoort was tot vandaag de Raddes Boszanger (). Dat probleempje heb ik vandaag opgelost. Al heb ik dus nu wel weer een andere schaamsoort.
Bij de Hondsbossche Zeewering zit al een tijdje een Provencaalse Grasmus. Leuke soort en daar komen veel mensen naar kijken. Een van die mensen ontdekte donderdag vlak bij die Provencaalse Grasmus een Raddes Boszanger. Een vogel die zich ook nog eens mooi liet zien en een soort die ik dus nog nooit had gezien. Ik had eigenlijk al het plan opgevat om vrijdag naar de Provencaalse Grasmus te gaan. Provencaalse Grasmus is geen nieuwe soort, ik heb daar al twee van gezien, maar ik had nog geen foto. Nu had ik dus met de kans op een Raddes Boszanger een extra reden.
Raddes Boszanger is een nachttrekker, dus ik vond het fijn dat het niet een heldere nacht beloofde te worden van donderdag op vrijdag. De kans was dus reëel dat de vogel er vrijdag nog zou zitten,
Omdat de Raddes als hij in de nacht niet zou wegvliegen, de hele vrijdag wel aanwezig zou blijven, besloot ik uit te slapen tot 7:00 uur. Woensdag en donderdag was ik namelijk voor mijn werk naar Roermond, ik had dus al wat kilometers onder de wielen en was best een beetje moe. Vrijdag mocht ik weer eens met de Peugeot 107 rijden omdat de Ford door Ellen en Rianne was geclaimd. Niet ideaal om daar 2 x 2 uur in te moeten rijden, maar ja, Raddes Boszanger!
Toen ik tegen 8:00 uur wegreed was de Provencaalse Grasmus al gemeld, de Raddes nog niet, maar vol goede moed ging ik onderweg. Provencaalse Grasmus is namelijk een beetje een show-off die graag boven in de topjes van de struiken gaat zitten, terwijl Raddes Boszanger per definitie een beetje een skulker is en wat laag door de bosjes scharrelt. Die is dus moeilijker terug te vinden.
Goed 10:15 uur was ik op de plaats van bestemming. De Raddes was teruggevonden en ik kon snel aansluiten bij een stuk of 40 man die naar de vogel stonden te kijken. Binnen!
Voor een skulker die Raddes Boszanger normaliter is gaf de vogel een fantastische show weg en na een spreekwoordelijk fotorolletje vol geschoten te hebben ging ik op zoek naar de Provencaalse Grasmus.
Donderdag werden de Raddes en de Provencaal samen in een struik gezien. Nu zaten de vogels al ruim 1 kilometer uit elkaar. Toch vond ik de vogel snel terug, want ook hier stonden de nodige mensen te kijken. Ook deze vogel werkte enorm mee en ook hier schoot ik weer het spreekwoordelijke rolletje vol.
Op de terugweg ben ik nog even langs Callantsoog gereden. Daar zat een Bruine Boszanger. Deze vogel liet zich helaas wat minder goed zien, wel goed horen, maar dat mocht de pret niet drukken. Raddes Boszanger, Provencaalse Grasmus en Bruine Boszanger op één dag. En dat op 12 november, heerlijk!