Maandag 30 oktober 2023 is mijn vader en vogelvriend overleden.

We deelden een gezamenlijk hobby of beter… een gezamenlijke passie! De natuur…. en dan meer specifiek vogels kijken.

Ik bewaar warme herinneringen aan onze vogelavonturen. Samen naar de Bolmert en het Lauwersmeer. Vogels kijken, kletsen, genieten! Weidevogels in de Bolmert, ganzen bij Anjum, steltjes in de Ezumakeeg.
We breidden onze avonturen uit met heerlijke vogelweekenden op Texel. Samen over zee kijken… óf als er een bijzondere soort op het eiland werd gemeld samen er naar toe crossen.

We kregen in het vogelaarswereldje de bijnaam: “De broers Vogt”…., we waren altijd samen….

We werden in de loop van de jaren met het vogels kijken steeds fanatieker, we kregen een pieper, ….  We werden twitchers, we wilden zoveel mogelijk soorten zien. Dat twitchen was iets waar we samen veel plezier aan beleefden. Werd er een nieuwe soort gepiept, dan belde ik Pa en kwam hij met zijn autootje naar Bovensmilde rijden om vervolgens bij mij in de auto te stappen.
Zo konden we zomaar na werktijd nog even naar Zeeland rijden om een Ralreiger te twitchen en daarna via Utrecht terug om een Krekelzanger te gaan zien. In Utrecht kwamen we er overigens achter dat ik mijn telescoop in Zeeland had laten staan (dat is gelukkig goed gekomen). Toen ik een paar dagen later een brief van het CJIB in de bus kreeg was het wat pijnlijker.
We hadden een goede taakverdeling. Pa zorgde voor de catering (Engels drop en droge worst) en deed de navigatie (kaart op schoot en bijna altijd de snelste en beste route). Ik mocht rijden. Samen wilden we zoveel mogelijk vogels zien en samen zagen we zeker heel veel vogels.

Een van mijn mooiste en meest dierbare vogelherinneringen is het moment dat Pa zijn 400e soort in Nederland zag. Het was bij Wissenkerke in Zeeland en het betrof de Kaspische Plevier. De foto bij dit artikel vat heerlijk ons gevoel samen. Pa had nooit verwacht deze mijlpaal te halen.

Niet lang na deze topdag zijn we helaas steeds minder vaak samen gaan vogelen. Fysieke ongemakken zorgden er voor dat Pa moest afhaken. In het begin was Pa nog wel geïnteresseerd in mijn solo vogelavonturen, maar ook dat sleet langzaam. Ik raakte mijn vogelvriend kwijt.

Maar mijn vriend bleef….

Pa, je was mijn vriend, bent mijn vriend en zal altijd mijn vriend blijven! Ik zal je missen!

Vriend,… Rust zacht

Bits on Birding (Archief)
  • Nog een Oostelijke, shit!

    In oktober zag ik een Oostelijke Gele Kwikstaart op Texel. Mooie vogel, goed geluid, maar geen poepjes verzameld en dat is wel essentieel. Nu werd er zo waar weer een Oostelijke Gele Kwikstaart ontdekt, nu bij Paesens.

    Read more …

  • Bosjeskloppen 2022

    Niets mooier dan bosjeskloppen in het najaar. Favoriet gebied is dan voor mij de Kustweg van het Lauwersmeer. Aan de kust en nog enigzins bereidbaar vanuit Bovensmilde. Het viel niet tegen!

    Read more …

  • Een ver op Zee-eend

    Vorig jaar tijdens het DB-weekend werd er op Schiermonnikoog een Amerikaanse Zee-eend ontdekt. Om Texel af te gaan en dan naar Schiermonnikoog te gaan, gaat me te ver. Gemist dus. Dit jaar kwam het toch nog weer goed.

    Read more …

  • Geelbrauwgors!

    Vogeltrek concentreert zich voornamelijk langs de kust. Dwaalgasten kun je dan ook het beste daar zoeken. Maar soms is het ook in het binnenland bingo.

    Read more …